Biografija
Rođen u Knjaževcu 1955. godine u staroj knjaževačkoj porodici.
1979. Prijem na Fakultet likovnih umetnosti u Beogradu
1984. Diplomirao na Fakultetu likovnih umetnosti u klasi prof. Mirjane Mihać
1986. Postao član ULUS-a
1987. Završio postdiplomske – magistarske studije na Fakultetu likovnih umetnosti u klasi prof. Mirjane Mihać
1990. Predlog za sticanje statusa samostalnog umetnika
1993. Likovni urednik Zavičajnog muzeja Knjaževac
Nagrade:
1982. Nagrada FLU za najboljeg studenta slikarstva
1982. Nagrada za slikarstvo iz Fonda Petra Lubarde
1983. Nagrada za slikarstvo iz Fonda Petra Lubarde
1984. Velika nagrada za slikarstvo iz Fonda Bete i Riste Vukanovića
1989. Godišnja nagrada Galerije KNU
1997. Nagrada za najbolji akvarel 12. godišnje međunarodne izložbe minijaturne, Toronoto, Kanada
2007. Majska nagrada Opštine Knjaževac
2014. Nagrada za životno delo Opštine Knjaževac
Dela Dragoslava Živkovića nalaze se u brojnim muzejima i galerijama, kao i privatnim kolekcijama u Srbiji, Evropi, Americi itd.
Crtice iz života – izvod iz biografije[1]
Dragoslav Živković rođen je u Knjaževcu, 19 oktobra 1955. godine kao jedino dete u staroj knjaževačkoj porodici.
U svom rodnom gradu završio je osnovnu i srednju školu, odnosno Knjaževačku gimnaziju. Prve lekcije iz likovne kulture Živković je kao učenik osnovne škole dobio od svog profesora Sretena Marinkovića, likovnog pedagoga i umetnika koji se uglavnom bavio slikanjem akvarela. U srednjoj školi Živkoviću je likovnu kulturu predavalo više profesora, a među njima dvojica vajara Ljubomir Radanović i Ljubomir Jovanović koji čini se, nisu imali razumevanja za Živkovićev senzibilitet, niti su uočili njegov talenat. Što ne čudi, ako uzmemo u obzir kazivanje samog umetnika koji je smatrao da se za vreme jednog školskog časa ne može ništa uraditi i da slike i umetnička dela ne nastaju u tim okolnostima. Zbog toga je u školi iz likovnog imao trojku, a kod kuće je krišom, u tišini proučavao dela starih majstora i tajne slikarske tehnologije i mogućnosti koje slikarstvo pruža, predano se pripremajući za čuvenu beogradsku Akademiju u Beogradu.
Svoje likovno umeće, testirao je nakon srednje škole na prijemnom ispitu na Fakultetu likovnih umetnosti i razočarao se, zbog čega je odlučio da služi vojni rok i da se i dalje sprema za upis na studije slikarstva. U tom smislu interesantan je jedan zapis umetnika na crtežu iz ranih sedamdesetih godina koji glasi: „Sve što mogah/ mogah nekad/ Taj se dar istopio/ nema ga nema/ i ja hoću na akademiju“[2].
U okruženju u kojem je odrastao najveću, a čini se i jedinu, podršku dobijao je od Žike Antića, knjaževačkog slikara i istoričara umetnosti koji mu je dostavljao stručnu literaturu i davao savete o umetnosti, slikarstvu, tehnikama i tehnologiji slikanja. Antić je bio taj koji je Živkoviću ukazao na crteže Ljubomira Ivanovića, poklonivši mu knjigu sa tablama crteža jugoslovenskih predela[3]. Čini se da je zahvaljujući Antiću, u svojoj mladosti upoznao rad Ivana Tabakovića i Nedeljka Gvozdenovića. Upravo će Žika Antić biti taj koji će mladom budućem umetniku 14. 09. 1979. godine, telegramom javiti dobru vest o upisu na Fakultet likovnih umetnosti u Beogradu sledećim rečima: „Primljen si na Akademiju. Čestitam!“, u potpisu „Žika (Antić)“[4].
Dragoslav Živković oktobra 1979. godine postaje student Fakulteta likovnih umetnosti u Beogradu u klasi profesorke Mirjane Koke Mihać, koja će veoma brzo prepoznati specifičan senzibilitet i izraz mladog umetnika i pažljivo ga voditi kroz osnovne, a kasnije i postdiplomske studije. Sigurno je da je mentorstvo profesorke Mihać[5] kao slikarke i grafičarke, potpomoglo da se kod Živkovića razvije suštinski crtačko opredeljenje i omogućilo mu da se dalje razvija i konačno stvori sopstveni izraz.
Još od prve godine studija Živković se aktivno uključuje u likovni život glavnog grada, i već 1980. godine izlaže na Devetoj izložbi crteža studenata FLU[6], priređenoj u Galeriji Doma omladine po izboru Dragana Lubarde.
Početkom osamdesetih Živković će postati dobitnik značajnih nacionalnih nagrada. Nagradu Univerziteta umetnosti u Beogradu za najbolji uspeh na 3. godini studija slikarskog odseka Fakulteta likovnih umetnosti u Beogradu dobio je 1982. godine. Nagradu za slikarstvo iz Fonda Petra Lubarde dobio je 1982. i 1983. godine, a Veliku nagradu za slikarstvo iz Fonda Bete i Riste Vukanovića 1984. godine.
Odmah po završetku osnovnih studija na FLU 1984. godine upisao je postdiplomske studije u klasi profesorke Mihać. Ubrzo nakon toga, već 1986. postao je član ULUS-a, a već naredne 1987. godine završio je postdiplomske studije.
Niz veoma primećenih samostalnih izložbi održanih u Beogradu obeležiće drugi polovinu osamdesetih godina. Živković će samostalno predstaviti Izložbom ulja, gvaševa i pastela[7] u Galeriji kod pozorišta u Beogradu 1986. godine, zatim Magistarskom izložbom akvarela[8] u Galeriji Fakulteta likovnih umetnosti u Beogradu 1987. i Izložbom slika i gvaševa[9] u Galeriji Kolarčevog narodnog univerziteta 1988. godine, za koju će 1989. godine dobiti Godišnju nagradu Galerije KNU za najbolju izložbu u izlagačkoj sezoni 1988/1989[10].
U toku osnovnih i postdiplomskih studija aktivno izlaže i na kolektivnim izložbama u Beogradu. Dragoslav Živković je 1984. godine bio među odabranima iz generacije mladih umetnika da izlaže na izložbi Perspektive XII[11] u Beogradu i brojnim mestima u Srbiji. Već naredne 1985. godine učestvuje na nekoliko kolektivnih izložbi, i to na izložbi Crtež i mala plastika u Umetničkom paviljonu „Cvjeta Zuzorić“ u Beogradu[12], na Jesenjoj izložbi ULUS-a[13] u Galeriji Doma kulture Studentski grad na Novom Beogradu, i na Oktobarskom salonu[14] u Umetničkom paviljonu „Cvjeta Zuzorić“ u Beogradu. Izlaže i na Prolećnoj izložbi ULUS-a[15] u Umetničkom paviljonu „Cvjeta Zuzorić“ 1986. godine, a 1987. godine na izložbi Magistri osamdesetih[16] u Galeriji Doma JNA u Beogradu, Prolećnoj izložbi ULUS-A, ULUK-a i SULUV-A[17] u Umetničkom paviljonu „Cvjeta Zuzorić“ u Beogradu. Ove godine učestvuje i na izložbi `87 ULUPUDS-a[18] u Narodnom muzeju u Zaječaru. Samo dve godine kasnije, 1989. godine Dragoslav Živković imaće samostalnu izložbu gvaševa[19], odnosno akvarela[20] u Narodnom muzeju u Zaječaru.
Nakon ovog izuzetno aktivnog i plodnog perioda u glavnom gradu, Živković se vraća u svoj radni Knjaževac. Kao član ULUS-a nekoliko puta se u periodu od 1986. do 1990. godine, uz podršku predsedništva ULUS-a[21], obraćao SIZ-u kulture u cilju rešavanja statusa samostalnog umetnika i uplata doprinosa za zdravstveno penzijsko i invalidsko osiguranje. Ovo pitanje nikada neće biti rešeno, a kao ilustracija (ne)razumevanja značaja i uticaja umetnosti i kulture na društvo kod određenih društvenih aktera, ostaće među savremenicima sačuvana jedna ne tako simpatična anegdota[22]. S tim u vezi, osvanuće u „Novostima“ članak pod nazivom „Maćehinski Knjaževac“[23] potpisan sa S.B. koji će dati jedan kritički osvrt na odnos rodnog Knjaževca prema već priznatom slikaru. Sve se ovo odigrava u vreme kada Živković izlaže u Švajcarskoj, u Lozani[24] gde njegovi akvareli bivaju veoma primećeni, cenjeni ali i traženi na tržištu umetničkih dela. Ipak, moramo reći da se status umetnika usled pritiska stručne javnosti i poslenika u kulturi grada ubrzo promenio te je Dragoslav Živković od 1993. godine zaposlen kao stručni saradnik – likovni urednik u Zavičajnom muzeju Knjaževac.
Izlagačka aktivnost ne jenjava, bez obzira na činjenicu da umetnik sada živi i radi u Knjaževcu, ne tako daleko, ali dovoljno daleko od centra najvažnijih dešavanja na likovnoj sceni. Još jednom samostalno izlaže u Galeriji Kolarčevog narodnog univerziteta u Beogradu i to 1991. godine[25]. Naredne 1992. godine izlaže slike i crteže u Salonu 77. Galerija savremene umetnosti u Nišu[26], a 1995. godine ponovo izlaže akvarele u Švajcarskoj[27]. Njegova samostalna izložba slika i crteža biće organizovana u Likovnom salonu Doma kulture u Čačku u okviru Disovog proleća 1996. godine[28]. Veoma uspešna godina za Dragoslava Živkovića, u izlagačkom smislu biće 1998. kada ponovo izlaže u Beogradu, i to akvarele u okviru izložbe pod nazivom „28 varijacija“ u Galeriji 73 u Beogradu[29], koju će inicirati i otvoriti Đorđe Kadijević. Takođe, ove godine još jednom izlaže u Švajcarskoj i to u Bernu[30].
U ovom periodu Živković izlaže i na kolektivnim izložbama u Knjaževcu, Beogradu, ali i širom Srbije. Sa Svetlanom Radenović[31] i izlagaće 1991. godine u Foajeu Doma kulture u Knjaževcu, pored Branislava Markovića[32], Milinka Kokovića[33], i drugih akademskih slikara iz Knjaževca, u okviru obeležavanja 120 godina Knjaževačke gimnazije[34]. Zanimljivo je da u ovom periodu učestvuje nacionalnim i međunarodnim izložbama minijature, tako da 1992. godine izlaže na 2. Bijenale umetnosti minijature u Gornjem Milanovcu[35], 1993. godine na Malom prolećnom analu u Čačku[36], 1994. godine na 3. Bijenalu[37] i 1996. na 4. Bijenalu minijaturne umetnosti u Gornjem Milanovcu[38]. 1994. godine izlaže u beogradskoj Galeriji MM u okviru kolektivne izložbe Tihi život – slikari mrtve prirode[39], a 1996. na izložbi Male forme u Narodnom muzeju u Kruševcu[40]. Naredne 1997. godine dobiće i prvo međunarodno priznanje – nagradu za najbolji akvarel 12. godišnje međunarodne izložbe minijature u Torontu[41]. Poslednja izložba u poslednjoj deceniji drugog milenijuma biće od velikog značaja za dalje vrednovanje i razumevanje Živkovićevog slikarstva. Reč je o izložbi Metafizika crteža[42], organizovanoj 1999. godine u Modernoj galeriji u Valjevu.
Prva decenija trećeg milenijuma biće ispunjena učešćem na kolektivnim izložbama, novim priznanjima ali će Živković u ovom periodu nastaviti da stvara i dela za potrebe Zavičajnog muzeja Knjaževac kao i krajem devedesetih godina. Prva kolektivna izložba u ovom periodu jeste izložba pod nazivom „Slike u plamenu“, poklon zbirka za Saveznu skupštinu u organizaciji Arhiva Srbije 2001. godine. Nakon nje Živković će izlagati na 8. Bijenalu umetnosti minijature u Gornjem Milanovcu[43]. U Galeriji Progres izlagaće dva puta u toku 2006. godine i to na izložbi „Metafizičko slikarstvo – iz kolekcije Miloljuba i Ivana Perića“[44] i samostalnom izložbom „Dragoslav Živković – retrospektiva“[45] koju su decembra iste godine otvorili Olja Ivanjicki i Đorđe Kadijević. Iste godine u Modernoj galeriji u Valjevu biće organizovana samostalna izložba Dragoslava Živkovića – Izbor iz dela[46]. Tekst za katalog ove izložbe napisao je Branko Kukić. Pored značajnih izložbi u Srbiji, Živković će 2006. godine izlagati i u inostranstvu i to u Srpskom kulturnom centru u Parizu pored Branka Miljuša, Slobodanke Rakić Šefer, Branislava Markovića i Gorana Mitrovića, u okviru kolektivne izložbe srpskih slikara u organizaciji Ministarstva kulture Republike Srbije.
Nakon svih zapaženih i veoma uspešnih izložbi, pored velikog angažovanja u radu na postavkama i programima Zavičajnog muzeja Knjaževac, Dragoslav Živković ipak uspeva da predano stvara i dalje razvija i usavršava svoj likovni izraz i bogati svoj opus. Zbog svega navedenog Živkoviću je 2007. godine dodeljena Majska nagrada opštine Knjaževac. Kraj ove decenije obeležiće još jedna kolektivna izložba u Modernoj galeriji u Valjevu i to izložba „Portret – između realnosti i imaginacije“[47] 2009. godine.
Zavičajni muzej Knjaževac je 2010. godine, u galeriji muzeja priredio samostalnu izložbu – izbor iz dela Dragoslava Živkovića uz podršku SO Knjaževac[48], što je zapravo i prva samostalna izložba ovog umetnika u njegovom rodnom gradu. Kako bi na adekvatan način Knjaževac ukazao poštovanje i čast za zasluge i doprinose koje je Dragoslav Živković, kao vrhunski i cenjeni umetnik dao kulturnom životu Srbije, SO Knjaževac dodelila mu je Nagradu za životno delo 2014. godine. U toku 2013. godine ali i 2015. i 2018. Živković će ponovo izlagati u Modernoj galeriji u Valjevu i to na izložbama „Akt u savremenom srpskom slikarstvu“[49], „Iz kolekcije Moderne galerije Valjevo“[50] i „Svet prašine – figurativno i imaginarno – slike i crteži, izbor iz kolekcije Miloljuba i Ivana Perića“[51]. U ovoj dekadi Živković će imati još jedno izlaganje u inostranstvu, i to 2017. godine u bratskoj Crnoj Gori na izložbi pod nazivom „Mali format“[52] u Crnogorskoj galeriji umjetnosti Miodrag Dado Đurić na Cetinju, u organizaciji Narodnog muzeja Crne Gore. U okviru AntikaFest-a 2019. godine priređena je izložba pod nazivom „Nasleđe u delu Dragoslava Živkovića“ koja je prikazana u Zaječaru i Kladovu u toku avgusta i septembra iste godine, a koju je otvorio Nebojša Bradić.
Pedeset godina stvaralaštva, od prvih registrovanih radova Dragoslava Živkovića do poslednjeg dela nastalog 2020. godine, biće obeleženo izložbom crteža u Galeriji Zavičajnog muzeja Knjaževac decembra 2020. godine i predstavljanjem prve monografije Dragoslava Živkovića, virtualne galerije njegovih dela i kratkog dokumentarnog filma.
[1] Biografija umetnika predstavljena u ovom radu bazira se na kazivanjima samog umetnika ali i na zvaničnim dokumentima, kao i na kazivanjima njegovih savremenika i kolega (prim. autora);
[2] AUTOPORTRET, 70-ih godina 20. veka, crtež ugljenom na papiru, 20h15,2, vlasništvo ZMK, inv. br. 858/L (kat. br. 59);
[3] Ivanović, LJ. (1937.): Crteži – jugoslovneski predeli, Beograd, Državna štamparija Kraljevine Jugoslavije;
[4] Podatak dobijen na osnovu kopije telegrama sačuvane u dokumentaciji Zavičajnog muzeja Knjaževac (prim. autora);
[5] Mirjana Koka Mihać (1924-2006.) Akademiju likovnih umetnosti u Beogradu i specijalistički tečaj u kalsi profesroa Mihaila Petrova završila je 1949. godine. Po završetku studija 1949. godine postavljena za jednog od prvih asistenata Akademije (Fakulteta likovnih umetnosti), gde će provesti svoju univerzitetsku karijeru do penzionisanja 1989. godine i steći sva zvanja. Bila je član ULUS-a i jedan od osnivača Grafičkog kolektiva u Beogradu;
[6] IX izložba crteža studenata F.L.U.: Galerija Doma omladine Beograd, 27. V – 14. VI 1980. / izbor Dragana Lubarde;
[7] DRAGOSLAV Živković: ulja, gvaševi, pasteli: Jugoslovenska galerija reprodukcija umetničkih dela Beograd, od 18. IV 1986. do 5. V 1986. [Beograd : Jugoslovenska galerija reprodukcija umetničkih dela], 1986;
[8] MAGISTARSKA izložba – akvareli: katalog izložbe: Galerija FLU,Beograd, 1987. / Fakultet likovnih umetnosti, Beograd.
[9] DRAGOSLAV Živković: [Galerija Kolarčevog narodnog univerziteta Beograd], 6-18. XII 1988. – Beograd: Kolarčev narodni univerzitet, 1988. (Beograd: „Radiša Timotić“).
[10] U dokumentaciji Zavičajnog muzeja Knjaževac čuva se dopis kustosa Galerije KNU Tatjane Nikolić od 1. novembra 1989., kojim se Dragoslav Živković obaveštava o odluci Saveta Galerije Kolarčevog narodnog univerziteta u Beogradu o dodeli Godišnje nagrade (prim. autora);
[11] PERSPEKTIVE XII: izložba slika: katalog izložbe: Jugoslovenska galerija reprodukcija umetničkih dela (Nacionalna galerija) i Galerija kod pozorišta, 1984.
[12] CRTEŽ i mala plastika: katalog izložbe: Umetnički paviljon „Cvijeta Zuzorić“: 12. – 28. IX 1985. – Beograd: ULUS, 1985.
[13] JESENJA IZLOŽBA ULUS-a: katalog izložbe: Galerija Doma kulture „Studentski grad“, Novi Beograd: 6. – 27. II 1985. Beograd: ULUS, 1985.
[14] 26. Oktobarski Salon Likovnih i primenjenih umetnosti Srbije: katalog izložbe: Umetnički paviljon Cvijeta Zuzorić, Mali Kalemegdan: 19. X – 20. XI 1985.
[15] PROLEĆNA izložba ULUS-a: katalog izložbe: Umetnički paviljon Cvijeta Zuzorić, Mali Kalemegdan: 8–25. IV 1986. Beograd: ULUS, 1986.;
[16] MAGISTRI osamdesetih: katalog izložbe: Magistri Fakulteta likovnih umetnosti u Beogradu 1980-1987.: izložba povodom proslave 50-godišnjice osnivanja i rada FLU 1937 – 1987.: [Dom jugoslovenske narodne armije Beograd, Galerija], novembar-decembar 1987.;
[17] PROLEĆNA izložba ULUS-a: katalog izložbe: Umetnički paviljon Cvijeta Zuzorić, Mali Kalemegdan: mart – juni 1987. Beograd: ULUS, 1987.;
[18] IZLOŽBA 87: katalog izložbe: Galerija Narodnog muzeja Zaječar: 1987 / Udruženje likovnih i primenjenih umetnika regiona Zaječar, 1987.;
[19] * DRAGOSLAV Živković – gvaševi: [Galerija Narodnog muzeja Zaječar], 26. 04. – 16. 05.1989. – Zaječar: Narodni muzej Zaječar, 1989.;
[20] Važno je napomenuti da su se veoma dugo akvareli Dragoslava Živkovića tumačili, odnosno nazivali gvaševima, što nije slučaj jer umetnik nikada nije radio u toj tehnici. Objašnjenje zbog čega su još prilikom organizacije prve izložbe akvarela oni nazvani gvaševima Dragoslav Živković vidi u jednoj vrsti strateškog, odnosno marketinškog trika galerista (prim. autora);
[21] O ovome svedoči dopis predsednika Predsedništva ULUS-a Zorana Vukovića, broj 03-304/86, od 1.02.1990. u kojem se moli SIZ kulture da ponovo razmotri molbu akademskog slikara Dragoslava Živkovića za rešavanje statusa samostalnog umetnika, uz ponovno isticanje značaja umetnika i kvaliteta njegovog rada (dokumentacija Zavičajnog muzeja Knjaževac);
[22] Prema kazivanju učesnika u opštinskom sastanku na kojem je trebalo odlučivati po zahtevu Dragoslava Živkovića, neko od prisutnih osporio je mogućnost plaćanja doprinosa nekome ko sedi kod kuće i samo crta (prim. autora);
[23] S. B. (Stojadinović Branislav), Dragoslav Živković, akademski slikar – Maćehinski Knjaževac, u: „Novosti“ 21. avgust 1990.*;
[24] * DRAGOSLAV Živković WATERCOLOURS: exhibition catalagoue: Gallery Aurum, 08. 06. – 04. 07. 1990. – Lausanne, Switzerland, 1990.
[25] DRAGOSLAV Živković: [Galerija Kolarčevog narodnog univerziteta Beograd], 3-15. XII 1991. – Beograd: Kolarčev narodni univerzitet, 1991 (Beograd: Kultura).
[26] * Salon 77: Dragoslav Živković: izložba slika i crteža: katalog izložbe: Niš: Galerija savremene likovne umetnosti, 1992.;
[27] DRAGOSLAV Živković watercolours: exhibition catlagoue: La maison Saint Joseph a Chatel Saint Denis, Switzerland: 1995.;
[28] * IZLOŽBA slika i crteža Dragoslava Živkovića: katalog izložbe: Likovni salon Doma kulture Čačak: Disovo proleće: 7. -22. 05. 1996. [Čačak]: Grafika Jureš, [1996].
[29] * 28 varijacija – izložba akvarela: katalog izložbe: Galerija 73: april – maj 1998. / Beograd. [Knjaževac]: Zlatotisak, [1998].
[30] DRAGOSLAV ŽIVKOVIĆ, Galerie Vita, Bern, Switzerland, 1998.
[31] Svetlana Radenović (1952), akademska slikarka rođena u Knjaževcu. Studije slikarstva i postdiplomske studije završila je na FLU u Beogradu u klasi profesora Radenka Miševića. Član je ULUS-a. Izlagala je na brojnim samostalnim i kolektivnim izložbama u zemlji i inostranstvu. Dobitnik je nagrade za slikarstvo iz Fonda Bete i Riste Vukanovića (prim. autora);
[32] Branislav Marković (1948-2010), akademski slikar rođen u Knjaževcu. Akademiju likovnih umetnosti završio je 1972. godine a postdiplomske studije 1975. godine. Bio je član ULUS-a. Izlagao je samostalno i na kolektivnim izložbama u zemlji i inostranstvu. Dobitnik je brojnih nagrada (prim. autora);
[33] Milinko Koković (1957), akademski slikar rođen u Knjaževcu. Fakultet likovnih umetnosti završio je u klasi profesorke Mirjane Mihać 1986. godine, a postdiplomske studije završio je 1988. godine. Od 1987. je čaln ULUS-a. Živi i radi u Beogradu (prim. autora);
[34] SVETLOST i oblici: izbor likovnih i vajarskih radova ranijih učenika i profesora Gimnazije u Knjaževcu – Knjaževac : Gimnazija, 1991 (Beočin : Efekt);
[35] 2. Bijenale minijaturne umetnosti: katalog izložbe: Kuća jugoslovensko-norveškog prijateljstva, Gornji Milanovac: 23.05. – 28. 06. 1992. / Udruženje likovnih i primenjenih umetnika Gornjeg Milanovca i Dečje novine, 1992.*
[36] MALI prolećni anale: Likovni salon doma kulture Čačak, 20. maj – 20. juni 1994. godine; (Čačak: Nautilus);
[37] 3. Bijenale minijaturne umetnosti: katalog izložbe: Galerija Zavičajnog muzeja (Muzej rudničko-takovskog kraja), Gornji Milanovac, 24.09. – 24. 10. 1994. / Udruženje likovnih i primenjenih umetnika Gornjeg Milanovca i Muzej rudničko-takovskog kraja, 1994;
[38] 4. međunarodni Bijenale umetnosti minijature, 21. septembar – 21. novembar 1996. Gornji Milanovac: Muzej rudničko-takovskog kraja, 1996.;
[39] * TIHI život, slikari mrtve prirode: katalog izložbe: Galerija MM, Beograd: decembar 1994. – januar 1995.;
[40] MALE forme: slikarstvo, grafika, skulptura, crtež i …; Kruševac: Narodni muzej, 1996 (Kruševac : C-print);
[41] * Twelfth Annual International Exhibition Of Miniature Art: exhibition catalogue, Del Bello Gallery, Toronto, Canada: 1997;
[42] METAFIZIKA crteža: 18. 09. – 01. 11. 99., Valjevo: Moderna galerija, 1999. (Valjevo: Valjevska štamparija);
[43] 8. MEĐUNARODNI BIJENALE UMETNOSTI MINIJATURE, Gornji Milanovac, Srbija i Crna Gora; 29. oktobar 2005. – 31. januar 2006; Gornji Milanovac, Kulturni centar; (Beograd: Publikum);
[44] METAFIZIČKO slikarstvo: iz kolekcije Miloljuba i Ivana Perića: Galerija Progres, 03.07.-29.07.2006 – Beograd: I. [Ivan ] Perić, 2006 (Beograd: MST Gajić);
[45]DRAGOSLAV Živković: retrospektiva: Beograd, Progres, 20. 12. 2006 – 06. 01. 2007. – Beograd: Radionica duše, 2006 (Beograd: Birograf);
[46] DRAGOSLAV Živković: izbor iz dela: [Moderna galerija Valjevo], 13.05 – 08.07. 2006. (Valjevo : Valjevo print);
[47] PORTRET između realnosti i imaginacije: slike: [Moderna galerija Valjevo], 13. 12. 2008 – 01. 03. 2009. (Valjevo: Valjevac);
[48] DRAGOSLAV Živković: izbor iz dela: Zavičajni muzej Knjaževac, 28. oktobar – 28. decembar 2010. – Knjaževac: Zavičajni muzej, 2010 (Niš: Grafika Galeb);
[49] AKT u savremenom srpskom slikarstvu: slike: [Moderna galerija Valjevo], 14. 12. 2013. – 12. 04. 2014. (Valjevo: Valjevac);
[50] IZ kolekcije moderne Galerije, Valjevo, [Moderna galerija Valjevo], 27.12. 2014. – 12.03. 2015. (Valjevo: Crveno).
[51] SVET prašine: figurativno i imaginarno: slike i crteži: [izbor iz kolekcije Miloljuba i Ivana Perića]: Moderna galerija, Valjevo, 21.04. – 21. 06. 2018. (Novi Sad: Trgograf);
[52] MALI format: djela iz kolekcije Momčila Moše Todorovića: Crnogorska galerija umjetnosti Miodrag Dado Đurić, Cetinje, april-maj 2017. Cetinje: Narodni muzej Crne Gore, 2017 (Podgorica: DPC).
